Budowa studni - czy wiesz jak to formalnie załatwić?

Chociaż wodociągi uważane są za wielkie osiągnięcie naszych czasów, to posiadanie własnej studni staje się coraz bardziej prestiżowe. Wiele osób wciąż zastanawia się nad budową studni. A nie jednokrotnie chęć zbudowania studni decyduje o wyborze działki, na której ma powstać wymarzony dom.
 

Jeśli planujesz wybudować dom z własnym ujęciem wody, to sprawdź, czy na terenie, na którym on ma powstać, nie ma ograniczeń odnośnie budowy studni. Jeśli dla trenu, na którym ów dom miałby powstać, istnieje plan zagospodarowania przestrzennego, to wspomniane ograniczenia będą się w nim znajdować. Można to sprawdzić w każdej chwili i zrobić to może każdy, nawet osoba niedysponująca prawem do nieruchomości.
 

O tym, jakie dokumenty będą potrzebne zależne jest od tego, jaką studnię chcesz wybudować. Jeśli planujesz wywiercić studnię na własnej posesji o głębokości nieprzekraczającej 30 m (głębokość studni liczy się mierząc pełny odwiert, a nie do poziomu lustra wody) to nie potrzebne są żadne zezwolenia. Wystarczy jedynie zgłosić zamiar budowy studni we właściwym organie administracji architektoniczno-budowlanej. Wyjątkiem tu jest sytuacja, kiedy ilość czerpanej wody przekraczać będzie 5 m³ na dobę. Zużycie takie najczęściej wynika z faktu, że woda ze studni wykorzystywana jest na prowadzenia działalności gospodarczej, np. przedsiębiorstwo ogrodnicze, sadownicze czy hodowle zwierząt.

Dokonując zgłoszenia wiercenia studni wymagane są plany z rysunkami umiejscowienia studni oraz dokument stwierdzający o prawie do dysponowania nieruchomością. Inne dokumenty mogą być wymagane odrębnymi, wewnętrznymi dla gminy przepisami.

Organ właściwy, u którego robimy zgłoszenie ma 30 dni na ewentualne wniesienie sprzeciwu. Jeśli owego sprzeciwu na nie otrzymamy to możemy rozpocząć budowanie studni. Zgoda ważna jest przez dwa lata. Jeśli budowa nie rozpocznie się w tym czasie, to po dwóch latach zgoda traci ważność i musimy zgłoszenie wykonać ponownie.

Jeśli nasza studnia głębinowa ma mieć głębokość powyżej 30 m lub zakładamy zużycie powyżej 5 m³ na dobę, to wchodzimy w przepisy regulowane Prawem Wodnym oraz Prawem Górniczym i Geologicznym. Przed rozpoczęciem budowy takiej studni musimy wykonać projekt prac geologicznych oraz tak zwany operat wodoprawny. Może go przygotować hydrogeolog lub projektant zajmujący się instalacjami wodnymi i kanalizacyjnymi. Dokumenty składa się do wojewody, który wydaję decyzję o możliwości budowy studni powyżej 30 m lub o bardzo dużym poborze wody. Kiedy odwiert jest już zrobiony należy przygotować szczegółową dokumentację hydrogeologiczną studni. Dotyczy ona trzech podstawowych parametrów studni: dopuszczalną wydajność, poziom zwierciadła statycznego wody oraz depresje). Określa również potrzebne do pompy oraz urządzenia do uzdatniania wody. Wyniki badań muszą zostać zatwierdzone przez właściwy organ administracji geologicznej. Wtedy studnia może zostać zarejestrowana i otrzymuje tak zwaną kartę rejestracyjną.
 

Kopanie studni, jak i ich wiercenie można przeprowadzać właściwie o każdej porze roku. Nie ma też żadnych wymogów formalnych co do czasu budowy studni. Nawet zimą w czasie siarczystych mrozów ziemia zamarza jedynie do głębokości 1,5 m. Jeśli jednak zmarznięta ziemi utrudnia kopanie studni, to można ją ogrzać rozpalając w miejscu kopania ognisko. Kopiąc czy wiercąc studnie wiosną należy pamiętać, że topniejący śnieg może mylnie wskazywać wysokość warstwy wodonośnej. To z kolei może doprowadzić do błędnych obliczeń co do głębokości studni. W zbyt płytko wykopanej studni może zabraknąć nam wody zimą.

Chociaż nie ma konkretnych zaleceń, to praktyka pokazuje, że bezpieczniej jest wiercić studnie w zimie oraz jesienią. Wtedy to woda gruntowa znajduje się na najniższym poziomie.